Use Dark Theme
bell notificationshomepageloginedit profile

Munafa ebook

Munafa ebook

Read Ebook: De komedianten by Couperus Louis

More about this book

Font size:

Background color:

Text color:

Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page

Ebook has 2159 lines and 45886 words, and 44 pages

--Het is de beer! Het is de beer!! riepen de komedianten. En het is de ezel, die....

De choragus naderde, riep zacht:

--Dominus....?

--Choragus....??

--De komedianten spreken te luid achter de scaena.... Laat ze zwijgen....

--Zwijgen jullie dan toch! bezwoer, fluisterkrijschend, ontzenuwd de dominus.

Maar zij riepen het bijna:

--Het is de beer! Het is de beer! Pas op, dat hij den ezel van Nilus niet opvreet!

En ze kwamen kijken, allen, om den beer te zien, die, op bevel van den Keizer, aan het slot van "Laureolus"....! Zij hieven zich op de teenen, gingen op schabellen staan, rekten zich om uit de raampjes te kijken. En zij zagen nu bestiari? met hun belluarius, en, in hun midden, aan korte ketting een gemuilbanden beer aanwaggelen.

--Een tamme beer....? Tam, nou.... ik geloof.... Hij is toch gem?ilband....?

De beer bromde.

En ergens achter het postscaenium balkte, bescheiden, een ezel.

--Nou, die beer bromt.... Dus, aan het slot van "Laureolus"?

--Ja, grinnikte Lentulus, de mimus, de "beroemde", die als "gast" in den grex zo? optreden als "Laureolus"; aan het slot.... moet die beer, als ik eerst gekruisigd ben, mij verslinden!!

De komedianten geloofden niet, toch huiverig....

--Moet hij mij verslinden! verzekerde Lentulus, griezelig, maar hij lachte en dus....

--H?m niet, zei Thymele, de danseres; maar toch wel....

--Sssst! wenkten de beide choragi, om stilte.

Van het proscaenium, uit de "koningspoort", trad Lavinius' mimus, die Attis gedanst had....

.... Het koor vervolgde nog, zegevierend de stemmen om Attis' herleving: het fluitspel vervloeide.... De eerste zangeressen verschenen, nu het Voorspel eindigde, boven aan de zijpoorten der trappen, achter de scaena.

--Wat is er?? vroegen zij, toen zij de ontroering zagen.

En overal fluisterde het:

--Een beer.... Een beer.... Aan het slot van "Laureolus"....

Van uit de cavea kletterde het handengeklap.... De ezel balkte....

De tweede choragus drong de danseressen weg, naar hare kleedkamers. Allen hoorden den beer. Hij bromde, zacht maar gestadig. Of hij, nog niet heelemaal wakker, na snurkte.... De ezel, welopgevoed, balkte niet meer.

--Waar wordt de beer opgesloten? vroegen de fluitspeelsters, bleek, toen zij de houten trap af kwamen, achter den scaena-muur. Het Voorspel was ge?indigd.

--In het gewelf, ?nder het tooneel! zei Cecilius.

--.... Ja, ?nder het tooneel! be?amde Cecilianus bleek. Verschrikkelijk!

Zij waren beiden gekapt....

--Jongens, zei de dominus. Aan het werk! Hier zijn de Grieksche vrouwemaskers van den edelen Plinius. Vooruit! Jullie zijn we?r te laat!! Het Voorspel is ge?indigd en jullie zijn nog niet gekleed....

--Maar zij krijgen t?ch niet op hun donder! zei de senex, gereed, op zijn maskerkop na.

Het woelde door elka?r, achter de scaena. Beneden, in het gewelf, snurkte steeds de beer.

--Zou het beest te h?oren zijn in de orchestra? vroegen elka?r de komedianten.... Die ezel van Nilus houdt zich wel veel beter!

--Komt de Keizer?....

--Wie weet....

--Vooruit, vooruit! drongen de choragi, de dominus....

De twee jongens, in hun kamertje, zaten we?r ne?r. De dominus had de maskers op het tafeltje gelegd.

--Jongens, zei de dominus bleek--Gymnazium en hare tonstrix waren de anderen bezig te kappen. Maar Cosmus verscheen, met zijn slaaf, die de verven bracht. Nu niet meer denken aan den beer....

--Neen, dominus....

--Neen, dominus....

--Nu goed je koppen maken....

--Ja, dominus....

--Ja, dominus....

--Volg dit masker na voor de oogen en dat andere voor den mond....

--Ja, dominus....

--Ja, dominus....

--.... Hm!! snurkte beneden de beer....

Cecilianus griezelde maar begon zich te schilderen met breede penseelen en staven.

--Wacht, zei Cecilius; schilder jij mij, dan schilder ik jou....

--.... Ja, zei Cecilianus; jij mij en ik jou....

En Cecilius zette zich, neus aan neus, schrijlings op Cecilianus' schoot en begon hem aandachtig te schilderen.

Add to tbrJar First Page Next Page Prev Page

Back to top Use Dark Theme