Read Ebook: Lord Lister No. 0012: Verzonken schatten by Blankensee Theo Von Matull Kurt

Font size: 10 px 15 px 20 px 25 px 30 px 35 px

Background color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Text color: BlackWhiteGrayLight GrayDark GrayDim Gray

Apply/Save settings

Ebook has 676 lines and 14170 words, and 14 pages

g heen en weer geslingerd. Rookwolken stegen op uit het inwendige van het vaartuig, die werden veroorzaakt door het binnenstroomende water dat het vuur onder de ketels bluschte, en bovendien was een der stoomketels gesprongen.

Het personeel uit de machinekamer was reddeloos verloren; het binnenstroomende water bracht allen een snellen dood.

In de kajuiten heerschte de grootste paniek. Het binnendringende water sloot de deuren van de kajuiten, zoodat de ongelukkigen waren ingesloten en een vreeselijke verstikkingsdood onvermijdelijk moest volgen.

Hier zag men een weeklagende moeder met haar kind, dat zij angstig tegen zich aanklemde; daar was een man, die vol vertwijfeling de deur van een kajuit trachtte te openen, die door het aanstroomende water werd dichtgekneld.

Anderen weer trachtten de lichtschacht te bereiken om het dek te bereiken, door hier langs naar boven te klauteren.

Overal vielen wanhoopssc?nes voor, overal werden gillende, schelklinkende hulpkreten vernomen, terwijl de ongelukkigen als wanhopigen door elkander liepen.

Ieder, zonder acht te slaan op zijn medemenschen, was er slechts op bedacht om het veege lijf te redden, om zichzelven in veiligheid te brengen.

De toestand was vreeselijk.

De drie Engelschen zaten in den rooksalon, toen het onheil geschiedde.

Mr. Fox vloog naar zijn kajuit en haalde daaruit een ijzeren cassette te voorschijn, waarmede hij trachtte te vluchten.

Helaas!

Door deze minuten oponthoud had hij de kostbaarste oogenblikken verloren. Door een watervloed werd hij omgeworpen, nog een korte wanhopige worsteling en de man had, geheel in tegenstelling met zijn gedachten, een rustplaats gevonden in dit koude, natte doodsbed.

Mr. Wright had terstond het geweldige gevaar overzien. In het volgende oogenblik had hij de verzegelde flesch gegrepen, deze in den zak van zijn overjas gestoken en was toen met ??n sprong de kajuittrap opgesneld, gevolgd door zijn collega.

Aan dek zag hij dadelijk, dat het schip verloren was. Het moest reeds over een paar minuten in de diepte verdwijnen.

Redding was slechts te verwachten van het schip, dat dit vreeselijke ongeluk had veroorzaakt.

Met energiek gebaar haalde mr. Wright nu de verzegelde flesch uit den zak en slingerde haar met geweldige kracht in zee.

De ,,Tasmania" begon nu snel te zinken.

Plotseling klonk een geweldige slag. De stoomketels waren ontploft. Overal vlogen stukken hout heen en weer, menschelijke lichaamsdeelen werden door de lucht geslingerd.

De ,,Tasmania" was vergaan.

Zij zonk met haar goudschatten en met alles, wat leven had, in de diepte.

Woest brulden de golven over het graf van het schoone, statige schip.

Aan het strand van Oostende heerschte groote drukte.

De vloed was sinds een uur ingetreden en het badstrand was vol bezoekers.

Dames en heeren, soms in kostbare badkostuums gekleed, sprongen en plasten in het koele water en allen gevoelden zich wonderwel thans in hun ongegeneerde kleeding.

De zon scheen heerlijk warm en alles wees er op, dat het een heete dag zou worden.

Een slank gebouwd heer nam zijn Panama af en zei:

,,Wel, Charly, wat zou je ervan denken, als wij ook eens een bad gingen nemen. Wij zullen miss Walton en haar moeder wel terug zien aan het diner".

,,Heel graag, Edward, de golfslag is prachtig, kom maar mee!"

Lord Lister en Charly gingen naar de badkoetsjes en al heel gauw plasten de vrienden in de golven.

Daar kwam een groote golf aanrollen en ... maar wat was dat? Charly voelde een hevigen stoot in den rug en stiet een luiden kreet uit.

,,Wat is er, Charly?" vroeg lord Lister.

,,Hier, dit ... d??r!"

Charly griste en haalde toen een door zeewier omwonden champagneflesch voor den dag.

,,Dat dingetje vloog tegen mijn rug op!"

Lord Lister bekeek de flesch opmerkzaam en toen hij het zeewier verwijderd had, zag hij aldra, dat de flesch een papier bevatte, dat door zeelieden in tijd van nood was geschreven en weggeworpen.

,,Kom, Charly!" riep hij uit, ,,hier is het niet de plaats om te zien, wat er in zit. Het glas is dof geworden, het adres van den inliggenden brief is niet te zien. Wij kleeden ons vlug en zoeken een veilig plaatsje om den inhoud te onderzoeken."

De vrienden gingen uit het water.

Een half uurtje later zat het tweetal tegen een duinhelling, die alle nieuwsgierigen ter zijde hield en toen brak lord Lister de flesch open en vond papieren, die geadresseerd waren aan de Engelsche Bank.

,,Donnerwetter!" riep hij verbaasd uit, ,,dat is een verhaal over de goudkisten van de ,,Tasmania", die bij Eddystone is vergaan. Eenige maanden geleden hebben de kranten daarover uitvoerige verslagen gehad, herinner je je niet, Charly?

,,Zeker! Men beweerde toen, dat de schatten door duikers zouden worden opgehaald. Maar omdat het wrak ook is gezonken, werden geen pogingen aangewend. Men denkt nu, in den zomer, nu de zee kalm is, met de duikingen te beginnen!"

,,Juist! Dat stond allemaal in de Times. Zie je Charly, op dit papier staat precies aangegeven, in welk deel van het schip de schatten liggen, want je begrijpt, dat de goudstaven niet als gewoon passagiersgoed werden verscheept. En nu zal die boel worden opgehaald--hm,--ja, zie je, Charly--hm,--dat is juist een kolfje naar mijn hand, Charly--hm!"

Charly keek hem eens van terzijde aan en glimlachte.

,,Ik geloof waarachtig, Edward, dat je de schatten wilt ophalen!"

,,Maar natuurlijk heb ik lust--natuurlijk! Als ik de Engelsche Bank die millioentjes kan afhandig maken, zou mij dit lang niet ongevallig zijn".

,,Wat staat er in dien brief, Edward?"

Lord Lister vouwde den brief open en las de volgende woorden:

,,Aan miss Lucie Watkins, Londen, Shooters Hill road 12.

Als de ,,Tasmania" vergaat, tracht dan mijn waterdichte cassette, die mijn geld en testament bevat, op te sporen.

RICHARD FOX, Bankbeambte.

Charly Brand keek zijn vriend aan met groote, vragende oogen.

,,Miss Lucie Watkins moet gewaarschuwd worden, Charly, maar de Bank moet zich zelve maar helpen. Voor het meisje is het natuurlijk van het grootste belang, het testament en het geld in haar bezit te krijgen. Hm, wij zullen miss Watkins in Londen opzoeken!"

Share on: WhatsApp @Hash Facebook Tweet