Read Ebook: Lord Lister No. 0020: De bloeddorstige by Blankensee Theo Von Matull Kurt
Font size: Background color: Text color: Add to tbrJar First Page Next PageEbook has 341 lines and 8727 words, and 7 pagesles de lamp in de kamer uit en opende de gordijnen voor de vensters. Door de reten van de gesloten luiken kon hij door de smalle straat kijken, want een voor het huis staande lantaarn verspreidde voldoende licht. John Raffles had eenige minuten door de reet gekeken, toen hij zich tot Charly Brand wendde en sprak: ,,Kom eens hier, Charly, en kijk eens naar den man, die tegenover ons huis in die oude portiek zit en blijkbaar zoo vol attentie naar ons huis kijkt alsof het de Westminster Abdij was of het Paleis van den Koning." Charly Brand ging haar zijn vriend en keek naar de donkere gestalte aan de overzij. ,,Waarvoor houdt je dien man?" vroeg Raffles. Charly antwoordde: ,,Ik kan zijn gezicht niet zien, hij heeft zijn hoed ver over het voorhoofd getrokken. Maar naar zijn kleeding te oordeelen, is het een Italiaansche draaiorgelman, zooals men die veel in de straten van Londen ziet." ,,Je hebt gelijk, ,,antwoordde Raffles, ,,het is geen detective, maar een Italiaansche orgeldraaier. Zulk een vermomming kiest een detective niet, het zou te veel opvallen. En als men zich verkleedt, mag men niet opvallen, of wel men moet een geestelijke, een ambtenaar of een militair voorstellen, iemand voor wien de menschen respect hebben." ,,Welk belang kan die man er bij hebben, naar ons huis te kijken?" ,,Je bent een domoor", sprak John Raffles, ,,ondanks al mijn voorzorgsmaatregelen is het dien schurken, dien Camorristen, gelukt, ons spoor te volgen en die man staat daar aan de overzij alleen voor ons. Het is een der Camorristen en ik wed, als naar gewoonte, tien pond sterling tegen een pruimepit, dat ik gelijk heb. Alle Italianen buiten hun land, alle orgeldraaiers en fruithandelaren in Londen behooren tot de Camorra. Maar ik zal het den man daar ginds een beetje ongemakkelijk maken. Ik wensch hem niet als schildwacht voor het huis. En die lui moeten merken, dat ik niet bang voor hen ben. Iedere Engelsche misdadiger, die aan onze galgen den dood vond, is een gentleman vergeleken bij die laffe, achterdochtige, moordzuchtige schurken. Het zijn duivels in menschengedaante. Zij hebben geen eerbied voor leeftijd of geslacht. En nu, Charly, moet je toonen dat je een waardig leerling van mij bent. Je moet dien kerel weg zien te krijgen." ,,Best!" antwoordde Charly, ,,zeg mij maar, wat ik moet doen." ,,Luister", antwoordde Raffles, ,,je verlaat het huis door de tuindeur. Daarna klim je over de schuttingen van de aangrenzende tuinen tot aan het vierde huis van hier. Ik heb dat alles al bekeken toen ik het huis kocht. Het is zonder eenig gevaar en heel gemakkelijk te doen. Het vierde huis is onbewoond. Hier heb je een sleutel ervan, hij past op de huisdeur. Door die deur, welke je open laat, ga je de straat op. Ga eerst een eindje naar rechts, ga naar den overkant en kom dan terug aan de zij waar de Italiaan staat. Zoodra je bij den kerel bent gekomen, ga je dichtbij hem staan, steekt je pijp aan en rookt hem in het gezicht om hem te tergen. Laat al het verdere aan mij over. Ik denk, dat de kerel gauw zal heengaan. Dit oogenblik zal ik gebruiken door hem te volgen. Jij keert daarna in huis terug en bewaakt het, opdat geen van die zwartharige schurken bij ons kan binnensluipen." Charly Brand maakte zich gereed. Daarna opende hij een geheime kast in de gang, waarin verschillende wapens hingen. Hij nam een revolver en wilde die in zijn zak steken. Maar Raffles sprak hoofdschuddend: ,,Leg dat wapen weer op zijn plaats, Charly, het dient nergens toe, dat zware ding mee te dragen. In een strijd met de Camorristen zou je er geen nut van hebben. Zij zijn veel te geslepen om man tegen man te vechten. Zij vallen iemand steeds in den rug aan." ,,Zal ik dan ongewapend gaan?" ,,Ja", antwoordde Raffles, ,,je wapen zal ik zijn en, ik hoop, dat je niet twijfelt aan de deugdelijkheid ervan." ,,Neen", sprak Charly Brand, ,,je hebt mij reeds uit de pijnlijkste omstandigheden gered, zonder dat ooit een haar van mijn hoofd is gekrenkt." ,,Ga dan nu." Lord Lister bracht zijn jongen vriend naar de achterdeur, opende deze en sprak: ,,Tel nauwkeurig vier tuinen. Tot weerziens!" Daarop verdween Charly over de schutting. Raffles ging weer naar het venster om de uitwerking van Charly's komst op den vreemdeling te zien. Het duurde een kwartier eer Charly met slenterende schreden de straat afkwam. Met de handen in de zakken van zijn overjas en den kraag in de hoogte blies hij den Italiaan, toen hij dezen genaderd was, dikke tabakswolken in het gelaat. Raffles lachte zachtjes en fluisterde: ,,Hij doet het heel handig!" En alsof hij hem wilde doorrooken, blies Charly Brand onophoudelijk den rook zijner tabakspijp in het gezicht van den vreemdeling. Nu ging de orgeldraaier eenige schreden meer naar links. Dadelijk volgde Charly hem. Maar nu werd de man boos. Met een woedend gebaar keerde hij zich om en riep op zoo luiden toon, dat Raffles het achter de gesloten luiken kon hooren: ,,Maledetto! Zoekt gij ruzie met mij?" Charly Brand lachte minachtend en spuwde op Engelsche manier voor de voeten van den Italiaan. Als antwoord stiet de ander een groven Italiaanschen vloek uit. Charly Brand spuwde opnieuw en sprak: ,,De duivel moge je halen, gele Italiaan! Als jij mij in den weg staat en mij belet om te spuwen, waar ik wil, dan zal ik je een flinken por in je ribben geven op echt Engelsche manier!" Charly bootste op uitstekende wijze de spraak van een Ier na. Maar de ander bleef ondanks de zware beleediging merkwaardig kalm. In het halfdonker der straat zag Raffles dat de Italiaan een sigaar aanstak. Daarop ging hij langzaam verder. Charly volgde. Nu waren beiden zoover verwijderd, dat de groote onbekende ze nog slechts onduidelijk kon zien. Charly Brand moest weer een beleediging hebben geuit. Add to tbrJar First Page Next Page |
Terms of Use Stock Market News! © gutenberg.org.in2024 All Rights reserved.