: Canada and the Canadians Vol. 1 by Bonnycastle Richard Henry Sir - Ontario Description and travel; Canada Description and travel Canada

@FreeBooksTue 06 Jun, 2023

Posted in: #FreeBooks #FreeBooksIndia #FreeBooksApp #gg

Vote Up Vote Down

Editor: Ludwig Dindorf

Produced by: Carolus Raeticus

PAUSANIAE

DESCRIPTIO GRAECIAE.

PARISIIS, EDITORE AMBROSIO FIRMIN DIDOT, INSTITUTI REGII FRANCIAE TYPOGRAPHO, VIA JACOB, 56.

? Index Nominum et Rerum ? Tabula Contentorum

PAUSANIAE DESCRIPTIONIS GRAECIAE ATTICA.

In ea continentis Graeciae parte, quae Cycladas insulas et AEgaeum mare spectat, Sunium prominet Atticae promontorium: in cujus ora portus, in vertice Suniadis Minervae templum est. Hinc porro navigantibus Laurium ubi olim argenti metalla Atheniensibus fuere, et parva ac deserta insula; Patrocli dicitur, quod Patroclus praefectus AEgyptiarum triremium, quas Ptolemaeus Lagi filius Atheniensibus auxilio misit, muro eam et vallo muniit, quum Antigonus Demetrii filius ipse cum exercitu agrum popularetur et maritimam partem classe obsessam teneret.

Urbem ingressis Antiopes Amazonis monumentum in conspectu est. Hanc Antiopen a Theseo e Pirithoo raptam ait Pindarus. Troezenius vero Hegias haec de ea scripsit: Herculem Themiscyran ad Thermodontem obsidione capere non potuisse, sed Antiopen Thesei amore captam oppidum tradidisse. Haec Hegias. Athenienses vero, quum ad urbem Amazones adventarent, a Molpadia sagitta confixam Antiopen memorant, Molpadiam a Theseo occisam; estque etiam Molpadiae apud Athenienses sepulcrum.

At Ceramicus urbis locus a Ceramo heroe, Bacchi et Ariadnes filio , nomen accepit: in quo quae prima ad dexteram se ostendit porticus, Regis dicitur: nam illic tribunal ejus est, qui annuum magistratum gerit, quod Regnum appellant. Circa ejus porticus tectum fictiles sunt aliquot statuae, Theseus Scironem in mare abjiciens, Aurora Cephalum rapiens. Est enim in fabulis, egregia specie juvenem Cephalum ab Aurora raptum, quod ejus amore capta esset: Cephali satu Phaethontem natum, quem templi aedituum fecerit: sic enim et ab aliis, et ab Hesiodo in eo, quod de mulieribus scripsit, carmine traditum est. Prope porticum eam Cononi ejusque filio Timotheo positae sunt statuae. Cypriorum etiam regi Evagorae, cujus suasu Artaxerxes Phoenissas triremes Cononi tradidit: quod sane tanquam civis Atheniensibus officium praestitit, quippe qui originis suae primordia ad Salamina, Teucrumque et Cinyrae filiam referebat. Ibidem Juppiter stat cognomento Eleutherius, et Imperator Adrianus, vir quum de aliis quibus imperabat gentibus, tum de Atheniensium urbe optime meritus. Porticus altera, quae a tergo hujus exstructa est, picturas habet: deos qui duodecim appellantur; et in extremo pariete Theseum, cumque eo una Democratiam et Populum. Ea sane pictura argumento est, Theseum aequabilem reipublicae administrationem Atheniensibus constituisse. Inolevit tamen et alias apud vulgus fama, Theseum summam rerum multitudini tradidisse: ex eo popularem administrationem ad id usque tempus mansisse, quo republica oppressa tyrannidem Pisistratus invaserit. Sunt vero etiam alii minus veri hominum sermones, eorum nempe, qui priscarum rerum ignari, quaecunque a pueris ex choris ac tragoediis acceperunt, vera esse existimant. Non defuerunt, qui memoriae prodiderint, ipsum etiam regnasse Theseum, et post Menesthei mortem regnum ad quartum usque posteritatis gradum in familia ejus permansisse. Quod si mihi de gentilitate esset historia instituta, etiam eos, qui a Melantho ad Clidicum usque AEsimidae filium, enumerassem. In eadem porticu est pictura navatam ab Atheniensibus in proelio ad Mantineam Lacedaemoniis, quibus auxilio venerant, operam praeferens. Belli autem ejus totius ordinem, Cadmeae oppressionem, Leuctricam Lacedaemoniorum cladem, Boeotiorum in Peloponnesum irruptionem, quae Lacedaemoniis Athenienses auxilia miserint, tum alii, tum Xenophon conscripsere. Picturae argumentum illud habet equestre proelium, in quo ex Atheniensibus Grylli Xenophontis filii, in Boeotio equitatu Thebani Epaminondae virtus enitet. Atque haec omnia pinxit Atheniensibus Euphranor. Idem in proxima aede Apollinem fecit, cognomine Patroum: pro foribus vero Apollinem unum Leochares, alterum Alexicacon cognomento fecisse Calamis dicitur. Deo cognomen narrant inde exstitisse, quod Peloponnesiaci belli temporibus omnia foedantem pestilentiam, e Delphico oraculo responso edito, is deus sedasset. Deorum etiam Matris, quam Phidias fecit, ibi sacellum est: et in proximo Quingentorum curia: sic enim appellantur, qui apud Athenienses per annum unum summae rei praesunt: qua quidem in curia et Apollinis sunt, et Jovis Bulaei simulacra, Pisiae arte perfecta; et Populus, Lysonis opus. Nam thesmothetas Caunius Protogenes pinxit, Olbiades vero Callippum, qui irruentibus in Graeciam Gallis ducem se Atheniensium praesidio ad Thermopylarum ingressum praebuit.

Quingentorum curiae proximus locus est, qui Tholus dicitur, ubi Prytanes rem divinam facere consueverunt: quo in loco non sane magna sunt aliquot ex argento signa. Paulo vero superius heroum eorum statuae positae sunt, a quibus recentiora nomina Atheniensium tribus acceperunt. Qui certe tribuum numerum auxerit, ut decem pro quattuor essent, novaque nomina pro priscis imposuerit, id sane ab Herodoto traditum est. Ex Eponymis autem unus est Hippothoon Neptuni filius ex Alope Cercyonis filia: alter Antiochus Heraclida, Herculi e Medea Phylantis filia genitus: tertius Ajax Telamonis filius: tum ex Atheniensibus Leo, quem filias ex oraculo pro salute publica devovisse ferunt. Habet et inter Eponymos locum suum Erechtheus, qui Eleusinios proelio vicit eorumque ducem Immaradum Eumolpi filium interfecit. Ad hos AEgeus, et Pandionis nothus filius OEneus, et ex Thesei liberis Acamas. Vidi etiam Cecropis statuas et Pandionis inter eos, a quibus tribuum sunt cognomina: sed quinam sint quibus honorem habeant, non dixerim. Regnavit enim et Cecrops major, quicum Actaei filia nupta fuit: et minor, Erechthei filius, Pandionis nepos, pronepos Erichthonii, a quo est in Euboeam colonia deducta. Regnavit etiam Pandion Erichthonii, et alter minoris Cecropis filius, qui cum filiis a Metionidis regno pulsus, quum ad Pylam Megarensium regem, cujus filiam in matrimonio habebat, confugisset, morbo confectus illic diem suum obiisse dicitur: estque ejus mari vicinum monumentum eo in loco Megarensis agri, qui Minervae AEthyiae scopulus est appellatus. At filii, rursus ejectis Metionidis, Megaris Athenas reversi sunt: ubi regnum maximus natu AEgeus obtinuit. Et Pandion quidem non satis aequo fato eduxit filias; neque filii, qui suas persequerentur injurias, ex illis relicti sunt: quamquam Thraciae regem, quo opes suas firmaret, sibi affinitate devinxerat. Sed fati vim effugere nulla possunt homines ratione. Nam quum Tereus, cui nuptum Progne data fuerat, Philomelae ejus sorori, contemptis Graecorum legibus, vitium intulisset et puellae insuper corpus ferro violasset, mulieres ad sceleris poenam expetendam provocavit. Pandionis vero et altera spectatu digna est in arce statua. Et hi quidem sunt prisci illi, a quibus Athenienses tribubus nomina indiderunt. Natu autem multo inferiores et alii sunt, Attalus scilicet Mysus, et Ptolemaeus AEgyptius, et penes quem aetate mea imperium erat, Adrianus, qui et deos unus omnium religiosissime colebat, et populorum ipsi subjectorum felicitati maxime consuluit. Is bellum omnino nullum, nisi invitus, suscepit. Hebraeorum duntaxat, qui supra Syros sunt, defectionem ultus est. Quae vero diis templa vel erexerit, vel donariis et operibus exornarit, quae item ultro Graecis urbibus, quaeque rogatus etiam barbaris dona dederit, Athenis in communi deorum omnium templo conscriptum est.

Attali vero et Ptolemaei rerum gestarum memoriam quum vetustas magna ex parte abolevit, tum eorum negligentia interiit, qui, ut eam literis mandarent, cum illis vixere. Quamobrem mihi in mentem venit, et quas hi res gesserint, et quemadmodum ad eorum majores Mysorum et AEgyptiorum finitimarumque gentium imperium pervenerit, exponere. Ptolemaeum quidem Macedones Philippi esse Amyntae filii, verbo Lagi filium existimant: ejus enim matrem uterum ferentem a Philippo Lago uxorem datam ferunt. Hunc et alia in Asia praeclara facinora gessisse memorant: et Alexandro in Oxydracis periclitanti, prae cunctis regis amicis, auxilio fuisse. Eundem etiam, Alexandro mortuo, iis, qui ad Aridaeum Philippi filium regnum universum deferebant, restitisse, regnumque in plura imperia dividendi auctorem in primis exstitisse. Quo tempore ipse in AEgyptum profectus, Cleomenem, quem AEgypto praefecerat Alexander, quod Perdiccae studeret, sibi suspectum occidit: atque iis Macedonibus, quibus negotium datum erat, ut Alexandri cadaver AEgas reportarent, ut sibi illud traderent, persuasit, acceptumque Macedonico ritu Memphi condidit; nihilque omnino dubitans, bellum sibi Perdiccam illaturum, AEgyptum praesidiis firmavit. Perdiccas vero quo speciosiorem expeditioni causam praetexeret, secum adduxit Aridaeum Philippi filium, et Alexandrum puerum, Alexandro ex Rhoxane Oxyartae filia genitum: quum re tamen AEgypti regnum Ptolemaeo eripere conaretur. Verum ex AEgypto pulsus, amissa magna ex parte existimatione, quam in bellicis rebus consecutus fuerat, et jam ante in magnam apud Macedones invidiam adductus, a satellitibus suis interfectus est. Ptolemaeum vero Perdiccae caedes ad res gerendas excitavit: Syriam igitur statim et Phoenicen imperio suo adjecit: mox Seleucum Antiochi filium ab Antigono ejectum, ad se confugientem, in fidem recepit. Ad haec in Antigonum, armis se insolentiam ejus persecuturum professus, bellum movit. Cassandrum Antipatri filium et Lysimachum Thraciae imperantem ad societatem induxit, quum et Seleuci fugam commemoraret, et Antigoni opes cunctis formidolosas fore, si quid amplius crevissent, moneret. Interea Antigonus bellum utique apparabat, belli tamen fortunam tentare prius non est ausus, quam audita Cyrenaeorum defectione Ptolemaeum in Libyam movisse renuntiatum est; tunc enim et Syros et Phoenices primo impetu in potestatem suam redegit. Quibus quum Demetrium filium, illum quidem peradolescentem, verum summa virtute et spe juvenem, praefecisset, ipse in Hellespontum profectus est. Sed antequam eo perveniret, quum audisset a Ptolemaeo Demetrium proelio superatum, retro copias egit. Demetrius non prorsus tota provincia hosti cesserat; quin et AEgyptiorum non magnam utique manum insidiis oppresserat. Appropinquantem Antigonum Ptolemaeus non exspectandum ratus, in suum se regnum recepit. Hieme vero acta, Demetrius in Cyprum cum classe profectus, Menelaum primum Ptolemaei praefectum navali proelio, deinde Ptolemaeum ipsum propius accedentem vicit: mox in AEgyptum fugientem persecutus terra Antigonus, mari Demetrius urgebat. Ptolemaeus omni ex parte periculo circumventus, praesidio tamen ad Pelusium constituto, et triremibus e flumine in hostem deductis, ita restitit, ut suum sibi regnum facile tutatus sit. Antigonus quidem ex praesentium rerum difficultate occupandi AEgyptum spem omnem abjecerat: Demetrium tamen cum ingenti exercitu et navibus multis contra Rhodios misit, ut qui se redacta in potestatem suam insula opportuno adversus AEgyptios propugnaculo usurum speraret. Sed Rhodii quum ipsi per se bellica virtute et operibus ac machinis acriter obsistebant, tum illos Ptolemaeus omni ope copiisque suis juvabat. Antigonus igitur aeque Rhodiensi ac prius AEgyptiaca expeditione infeliciter tentata, non ita multo post contra Lysimachum, Cassandrum, et Seleucum acie dimicare ausus, magnam exercitus partem amisit: ac postea belli adversus Eumenem diuturnitate confectus e vita decessit. Ex omnibus autem, qui Antigonum oppugnarunt, regibus summa fuisse impietate Cassandrum judico: qui quum Antigoni opera Macedoniae regnum conservasset, non dubitavit viro optime de se merito bellum inferre. Antigono vero mortuo, Ptolemaeus Syriam et Cyprum iterum subegit, Pyrrhumque in Thesprotidem Epiri reduxit, et per Magam, Berenices, quam tunc in matrimonio habebat, filium, Cyrenen, quae a se desciverat, quinto post defectionem anno recepit. Quod si Ptolemaeus revera Philippo Amyntae filio genitus est, intemperantem usque ad insaniam in mulieres amorem a patre nimirum ei quasi haereditarium fuisse, facile credi potest. Quum enim Eurydicen Antipatri filiam uxorem duxisset, ex eaque liberos etiam suscepisset, Berenices nihilominus, quam Eurydicae comitem in AEgyptum Antipater miserat, amore captus, filios ex ea quoque genuit. Ex iis Ptolemaeum, non ex Antipatri filia, sed ex Berenice genitum, jam prope moriens sibi regni successorem declaravit, a quo Atheniensibus tribus una est.

Free books android app tbrJar TBR JAR Read Free books online gutenberg

Login to post a comment!