: Turckse slavernie by Aranda Emanuel D - Slavery Early works to 1800

@FreeBooksThu 08 Jun, 2023

Posted in: #FreeBooks #FreeBooksIndia #FreeBooksApp #gg

Vote Up Vote Down

ier Stocken dienende voor Stijlen, met eenighe Touwen tusschen de selfde geschoren op de maniere van Tralien.

Na dat de Touwen gemaeckt waren, dede men ons een ander Ambacht leeren, maer veel moeyelijcker voor die tot het wercken niet gewoon sijn: te weten Kooren in een Steene Mortier te stampen. Ick dede dat Ambacht met een ongelooffelijcken arbeyt, ende weynigh avancement, van wegen mijne kleyne kracht: 'twelck de Gardiaen siende, seyde my, gy hont die gy sijt, laet dat werck staen, ghy sijt noch al te wilt. Wanneer het Kooren gestampt was, dede men het in de Sacken, ende door ongeluck, vielder wat Koren op de aerde, het welck de Gardiaen siende, seyde my, Pilla esso cani, neemt dat op ghy hont: maer alsoo ick sijn Spraecke niet verstont, noch wat pilla te seggen was, gaf hy my drie ofte vier soo harde slagen met een stock op mijn rugge dat het bloet het teecken daer van was, want ick was in 't Hembde. Het Kooren inde sack sijnde, dede hy yder een sack op sijn hooft legghen, maer ick was naeuwelijcks vier ofte vijf passen voort getreden soo gheladen sijnde, ofte de sack begon door ghebreck van kracht van mijn hooft af te glyen, ende de Gardiaen holp my de sack wederom op leggen, ende tot betalinghe van sijn hulp, gaf hy my drye ofte vier slaghen met vuysten in mijn aensicht, soo hert, dat het bloedt my uyt de Mont ende Neus quam. Het welcke my vernootsaeckte mijn last te draghen. Maer het ongheluck was, dat wanneer ick noch eenige treden voort ghegaen was, door de kragt die ick dede brack de Nestelingh van mijn Broeck, ende ick viel neffens de sack op de Aerde. Siende my doen in soodanighen extremiteyt, ende vreesende de slaghen, accommodeerde ick de Nestelingh soo wel als ick konde, ende met de gunst ende assistentie van het goede volck dat voor by passeerde, sette ick de sack wederom op mijn hooft, marcherende na het Huys van onse Patroon Alli Pegelin: aldaer ghekomen sijnde, viel ick noch eens op de Aerde, sijnde soo moede vanden arbeydt, dat ick my naeuwelijcks koste roeren.

Maer wat remedie, den grootsten arbeyt begon maer, door dien men de sacken veertich trappen hoogh boven op de Koorensolder moste draghen, het welcke my t' eenemael onmoghelijck was: Maer Godt wetende de krachten der menschen, liet toe dat mijn Cameraet Reynier Saldens, die veel stercker ende robuster was als ick, sijn sack ontladen hebbende, ende de trappen af komende, my vondt op de voet vande trappen in een soberen staet, te weten op de Aerde, seer bebloet, besweet, ende vol stof, ende eyndelijck by na doodt; ende de Gardiaen dreygde my dapper. Desen Reynier Saldens een seer geresolveert man, seyde tot de Gardiaen; Siet ghy niet dat dese Slaef sieckelijck is? Ende daer mede nam hy mijn sack, ende brochtse boven. Hoe aengenaem my dat werck van vrientschap ende barmherticheydt was, kan men lichtelijck considereren.

Het werck was voor dien dagh volbracht, ende ick gingh seer mistroostigh na de Bain, neffens Reynier Saldens, die om my te vertroosten, my bracht in een tap-plaetse vande Bain. Want ghy moet weten dat de voorsz Reynier Saldens, wanneer wy ghenomen wierden, vijf ofte ses Pistoletten verborghen hadde. Hy liet een Vlesse met Wijn tappen, ende Eten brenghen, het welck niemendal kost, want de Wijn betalende rekent men niet meer. Ende terwijl wy doende waren met eten ende drincken om my wat te verquicken, quam daer mijn Cameraet Monsieur Caloen: Hy hadde den gantschen dach een muyl met Bescuyt geladen gheleydt van het logijs vande Patroon na de Zee-kant, ende alsoo de straten van Argiers seer naeu ende vuyl sijn, ende de maniere is dat wanneer men met eenige gheladen Muyl ofte Cameel passeert, men roept belec, dat is, wacht u, was het ghebeurt dat onsen nieuwen Muyl-Leyder de maniere niet wetende, een Turck op de vuyle strate dede neder vallen, den Turck op rysende, ende ten hooghsten verstoort sijnde, trock sijn mes uyt maer by gheluck warender eenige Turcken die voor Monsieur Caloen spraken, segghende tot den Turck die ghevallen was: wat wilt ghy doen, siet gy niet dat desen Christen noch wildt is, ende dat hy de maniere noch niet en weet? Sy noemden hem wildt, om dat hy noch sijne Christen kleederen op sijn Spaens hadde, ende die kleedinghe past de Slaven niet wel, om datmen daer door oordeelt dat hy onlanghs daer ghekomen is.

Wy passeerden dien avont, vertellende d'een den anderen de avonturen die ons dien dagh over ghekomen waren, ende siende dat wy daghelijcx mosten wercken sonder een stuck Broods van de Patroon te krijghen, ende dat wy om te stelen, geen stoutigheydt noch gaeuwigheydt hadden; want dat ambacht heeft practijcke van doen, ende voornementlijck in een plaetse waermen soo veel Dieven vint, 'twelck de oorsake is dat yder een op sijn hoede is: De Ridder Philips de Cherf, wien de Bassa aen onsen Patroon verkocht hadde, Monsieur Caloen, Reynier Saldens ende ick, resolveerden by een Italiaense Coopman te gaen, ghenaemt Francisco Capati, sijnde Resident tot Argiers, ende hem te eysschen 75. stucken van achten, op conditie dat wy hem hondert tot Antwerpen souden doen betalen: 's anderen daegs stelden wy onse resolutie ter executie: waer in de Coopman te vreden was, mits dat wy d' een voor d' ander ende een voor alle in't gheheel borghe souden blijven: Ende wy ontfinghen op goede rekeninghe elckx vier stucken van achten.

's Anderen daeghs mosten wy het Wijngaert-velt op het Plaisier-Huys vande Patroon gaen delven, het welcke een grooten arbeyt is, ende als ick wederom na de Stadt gingh, maeckte ick een kleyn discours met de Gardiaen, hem segghende, dat ick sieckelijck ende swack was, ende indien hy my voortaen wilde imployeren in eenigh werck dat soo swaer niet en was, dat ick tot vergeldinghe van die courtoisie hem vier Realen ter maent soude gheven, het welcke hy my toestonde, mits dat ick hem een maendt contant soude gheven, het welck ick heel geerne dede. Hy seyde my, ghy sult voortaen vier groote potten met Fonteyn-water brenghen in het Huys vande Gardiaen Bassa, dat is te segghen, de Opper-Gardiaen: Want alsoo wy 550. Slaven waren eenen Meester toebehorende, warender vijf ofte ses Gardiaens. Ick was seer blijde over dat nieuw Officie. De Vrou van die Gardiaen was een Swartinne, maer heel goet: Sy gaf my somwijlen Broodt ofte een Schotel potagie: maer dat was wanneerse wasschen moste, ofte wanneer ick Broodt na den Oven brachte: dat was een vergeldingh voor mijn extraordinarise diensten. Ick dede dat Officie eenighe daghen langh seer ghemackelijck: Maer alsoo het de jonckheydt seer swaer valt de goede daghen ende de ledigheydt te verdragen sonder haer te debaucheren, ghebeurde het een dagh dat ick mijn ordinarise Pot met Water droegh, ende als ick 't ghegoten hadt in een groote Aerde Pot daermen de provisie van het Water voor de Huys-houdinge in bewaert, quam een Turckse Vrouwe met een Christen slavinne van Enghelse Natie in het Huys; Ick vraeghde haer, ofte sy een dronck Spaense Wijn met my wilde drincken, ick weet niet ofte de vrou vande Gardiaen dat merckte ofte hoorde: 's Anderen daegs wierde ick gereformeert ende moste van dien dagh af neffens de andere Slaven wercken, onder de welcke mijn Ambacht was de Metselaer de dienen.

Ick wierde allenskens ghewent tot dat leven. Het was doen inden maent van December wanneer de Turckse Vry-buyters haer houden op de kust van Spaignen, seer wel wetende dat de Wijnen ende vrugten alsdan ghetransporteert worden vande Engelse ende Hamburgse Schepen. Het ghebeurde dat op de selfde tijdt de Turckse Vry-buyters genomen hadden een Fregat die tot Duynkercke ghemaeckt was ghenaemt de Peerel, komende van Malaga. Ick dorste na de Zee-kant niet gaen, om dat ick tot Malaga ende Duynkercke gheweest was, vreesende bekent te worden. Den selfden Avont als de Prijs ofte buyt arriveerde, quam een Slaef van Antwerpen by my, die my by mijn eyghen naem kende, doordien hy op ons Schip was wanneer wy ghenomen wierden, ende seyde my, dat met dese laetste Prijs ende buyt van Duynkercke, een jonghman ghekomen was die hem ghevraeght hadde ofte hy niet en kende twee Vlaemse Slaven, d' een ghenaemt Monsieur Caloen, ende d'andere Monsieur de Aranda: Waer op ick hem badt ende waerschoude dat hy onder die namen na haer niet soude vraghen, om dat de selfde Personen haer namen verandert hadden, ende hier bekent ende genaemt waren onder de Slaven Jan Evertsz ende Jacob van Zeveren. Ick gingh terstondt dese tydinghe communiceren aen mijn Cameraets de Ridder Philip de Cherf, Monsieur Caloen, ende Reynier Saldens, ende wy resolveerden onsen Patroon te gaen spreecken aengaende onse verlossinghe, aleer wy souden moghen bekent worden: Want onse Patroon Alli Pegelin dachte altoos dat de Ridder Philips de Cherf een Prins was: Maer wy vonden goet aleer wy onsen Patroon souden spreken, ons te informeren van dien nieuwen Slaef, ofte men eenighe devoiren in Spaengien dede om ons te verlossen, ende hem oock te recommanderen dat hy niemant van ons, noch van onse qualiteyt soude spreecken.

Het welcke ick dede, de selfde verpandende voor thien Kroonen, het welcke het meeste was datse weerdigh waren. Dit ghelt quam ons seer wel te passe, want de 75. stucken van achten die wy van de Italiaense Coopman ontfanghen hadden, waren op ghegheten, ende de Coopman hadde noch gheen advijs dat de wissel-brief tot Antwerpen betaelt was: Maer dit nieuwe ghelt vermeerderde onse couragie seer, als mede ons credijt inde Tap-plaetsen vande Bain, alwaer goede Spaense Wijn was van de laetste buyt die de Turcken ghenomen hadden, waer over onse Bain dagelijcks vol Turckse Dronckaerts ende Christen Slaven was, wel verstaende die ghelt hadden. Het was alle daeghs, ghelijck Theofilus seydt, een Kermis van Nederlandt. Daer wierden duysent soorten van onbehoorlijckheden gepleegt die door de Dronckenschap veroorsaeckt wierden. Ende alsoo onse Patroon een reeder was van de Vry-buyterse Schepen die dese twee Scheepen van Malaga komende, met de voorsz Wijn geladen, ghenomen hadden, imployeerde men 32. Slaven van sijn Bain om de Wijn uyt de selfde Schepen te lossen, ende tot haer loon haddense vande Christen Tappers, die de Wijn kochten een stuck van achten voor yder pijp: Want de Turken moghen gheen wijn verkopen noch drincken: Het drincken wordt getolereert, maer niet het verkopen.

De voorsz 32. Slaven waren uyt gekoren, ende men imployeerdense tot de swaerste wercken. Het waren altemael roeyers ende Deugnieten. Dese troup is genaemt de Caravane, van de vvelcke de helst te vveten sestien, vvaren Russen ofte Moscoviters, ende de andere Spangiaerts ofte Italianen. Sy hadden eenighe dagen gearbeydt om dese tvvee Schepen te lossen, ende hebbende een goet stuck Ghelts ghevvonnen, quamense 's avonts inde Bain heel Droncken ende sat als Beesten. De sestien Russen maeckten krackeel met de Spaignaerts ende Italianen, ende sonder meer te contesteren, begonnense malkander te slaen soo furieus dat de Gardiaen die altoos aen de Poort is, het hoorde, die terstont het krackeel met groote slaghen met stocken eyndighde, soo dat de vechters genootsaeckt waren sich te retireren. Het was laet, ende de Gardiaen quam wederom sien, ofte alle de Slaven in de Bain waren, stellende met eenen ordre teghen 's anderen daeghs na ghevvoonte. Dat gedaen sijnde retireerde hy sich, sluytende de deure achter hem toe. Ick wandelde by gevalle op het plat van de Bain, ende soo haest als de Poort gesloten was, vergaderden de voorsz Spaignaerts ende Italianen op de Marct-plaetse, ende een van haer gingh na de Vertreck plaetse ofte Kamertje van de Russen ende Moscoviters, haer groetende met dese sprake: Honden, Ketters, Wilden, Vyanden Godts, de Bain is nu gesloten, ende de Gardiaen laet segghen, indien ghy de courage hebt te vechten, komt uyt u hol, ende wy sullen in het spel sien wie een schoon liefje hebben sal. Hy hadde nauwelijck dese sprake ge-eyndight wanneer de sesthien Russen ende Moscoviters op de Plaets quamen, beginnende terstont de Spaignaerts ende Italianen op hare Ambassade te antwoorden met Stock-slagen, want sy hadden anders gheen Wapenen als haer handen, maer gelijck men seyt furor arma ministrat, eenighe Bancken ende Tafels voor de Tap-plaetsen sijnde, ende eenige Ladders diese voor de hant vonden, wierden verandert in Wapenen, Rappiers, Pijcken ende Musquetten, haer mannelijck defenderende. Dit gevecht veroorsaeckte, voornementlijck in den avondt, soo vreesselijcken geluyt dat ghy geseyt soudt hebben datter twee Legers waren, die in een groot ende open Velt tegens malkander vochten. De avantagie van het gevecht scheen ghelijck te sijn, als mede de gequetsten die in het midden van de plaets lagen, die ick meende dat doot waren. Sy bleven in die staet tot dat den doncker de overhant nam, nochtans toonden beyde de parthyen datse de plaets niet wilden verlaten: eyndelijck quam een Priester die inde Bain woonde, ende van allen wel bemint was, met een Wasse Keersse in sijn hant op de plaets van het ghevecht, sijn beste doende haer te versoenen ende scheyden, haer seggende datse alle Christenen waren, hoewel van verscheyde Religien, ende indien de Patroon dit doen quame te weten, datter geen slagen met stocken gebreck souden sijn. Met dese vermaninge hiel het gevecht op, ende men riep terstont de Chirurgijns, want daer warender vijf ofte ses inde Bain die de Patroon toe behoorden, de welcke de gequetsten terstont begonnen te verbinden. Men meende dat alles soude passeren, sonder dat de Patroon de tijdinghe daer van soude krijgen: maer alsoo het gevecht langen tijdt geduyrt, ende groot geluyt gemaeckt hadde, de Patroon het selfde in sijn Huys gehoort hebbende, quam terstont in de Bain met Toortsen ende Lanteernen vergeselschapt met vier ofte vijf Gardiaens met Stocken voorsien. Doen begon hy sich te informeren van het ghene gepasseert was: maer die ghene welcke als Leeuwen ghevochten hadden, verborgen haer als Vossen. Dies niet tegenstaende attrapeerde de Patroon door sijne goede ondersoeckingh een van de Spaensche parthye, ende dede hem heel naeckt ontkleeden, hem doende houden van vier Slaven, te weten de handen ende de voeten, de Buyck tegens de aerde, ende dede hem op de rugge ende billen hondert slagen met stocken geven: waer mede de gramschap van de Patroon passeerde. De andere Vechters verborghen haer noch meer als te voren, vresende te seer de brocken van het convent van onse voornoemde Patroon.

Het waren nu ses maenden gheleden dat wy tot Argiers gheweest waren, tydt ghenoegh om antwoordt te hebben van Vlaenderen: Monsieur Caloen, Reynier Saldens, ende Ick ginghen na het Huys van de Patroon, wy kusten hem sijn Rock ofte de Mouwe van sijn Hembde ende nemende het woordt seyde ick hem, dat het soo langhen tijdt gheleden was dat wy tot Argiers waren gheweest, ghelovende dat hy gheinformeert was van onse armoeden, ende dat wy verstaen hadden dat hy een accoort ghemaeckt hadde met eenighe van sijne Slaven aengaende hare verlossinghe, op conditie datse in een Schip van Livorne souden gaen, het welcke inde Haven ghereet was om derwaerts te zeylen, ende datse aldaer souden blijven inde Gevanghenisse, tot dat haer rantsoen soude betaelt sijn, want den Grooten Hertogh liet doen soodanighe dinghen toe. Wy vraeghden hem wat hem gheliefde te hebben, hy antwoorde, hoe veel wilt ghy geven? Ick repliceerde, het sal uwe Signorie believen te eysschen: want het kan sijn dat uwe Signorie ons soo veel estimeert, datter geen apparentie is van eenig accoort. Doen seyde hy, na dat hy sich wat bedacht hadde, gheeft twee duysent stucken van achten tot Livorne, ofte vijfthien hondert alhier: Dat was my onmogelijck, seyde ick, want ick ben een arme Soldaet, daerom wil ick liever een Slaef binnen Argiers blijven, als in de gevanghenisse tot Livorne bersten. Het meeste dat ick soude konnen geven, soude sijn vijf hondert stucken van achten tot Livorne. Waer op hy my antwoorde, ghy presenteert te weynigh: Ick moet tegenwoordigh uyt de Stadt gaen voor eenighe dagen vvy sullen daer van spreken als ick vvederom sal gekomen sijn. Dese vvoorden gaven my een groote vertroostinghe, vvant my docht dat onse Patroon mijn presentatie niet vreemt docht. Met dit antvvoordt keerden vvy vvederom na de Bain: Ende onse Patroon vertrock met de Slaven van de Caravane om haer Hout te laten afhouvven om toekomende Iaer een nieuvve Galeye te maken: op de selfde tijdt mosten vvy vvercken aen een Huys dat onse Patroon dede bouvven op het hooghste van de Stadt: vvant gy moet vveten dat de voorsz Stadt van Argiers gebout is op het hangen van een hooge Geberchte, ende de plaets alvvaer men dit Huys boude, vvas soo moeyelijck dat gheen gheladen Muyl eenigsints daer op konde gaen: vvaer over men met de Armen alle de Materialen om hoogh moste brengen: het vvas doen den 18. February van het Jaer 1641. De Gardiaen brocht ons te vverck na gevvoonte, maer voor dat ick uyt de Bain ging, hadde ick de Ridder Philips de Cherf gerecommandeert dat hy sorge soude draghen ons eenige Potagie te maecken tegens dat vvy vvederom souden komen; men moet verstaen dat desen Ridder geexcuseert was vanden arbeyt, om dat hy gebreckelijck van leden vvas: tervvijl vvy vvrochten, quamen tvvee Turcken in de Bain, ende vraeghden na drie Slaven van Duynkercken, genaemt Ian Baptista Caloen, Emanuel de Aranda, ende Reynier Saldens, maer daer vvas niemant die dese Slaven kende. Sy toonden een Attestatie in't Latijn, ende alsoo de Spaensche Slaven gemeenelijck Bootsgesellen sijn, seyden sy dat de Attestatie in't Nederduyts vvas, de Fransche Slaven seyden dat het Engelsch vvas. De tvvee Turcken begosten moeyelijck te vvorden, ende seyden, roept een Papas vvant in het Lant van Duynkercken spreken de Papas ende Edel-luyden gemeenelijck dese sprake, ende niet de Canaille als ghy luyden. Derhalven oordeelden de Spaensche ende Fransche Slaven dat de voorsz Attestatie in 't Latijn gheschreven was. Doen riepense terstont een Brabantsche slaef genaemt Fran?ois de Student, vvant hy hadde tot Leuven gestudeert. Hy schreef Brieven voor de Duynkerckse slaven, gelijck ghy sult sien in mijn 16. Relatie, hy las de Attestatie, ende hoevvel vvy onse Namen verandert hadden, nochtans oordeelde hy terstont door de tekens van den tijt ende van het schip vvaer in vvy genomen vvaren, dat vvy die drie Christen slaven mosten sijn die de Turcken sochten. Daerom antwoorde hy haer, dat hy ons seer wel kende, ende dat wy slaven in de Bain waren, maer dat wy te werck waren. Monsieur Caloen, ende Reynier Saldens, alsoo sy de slagen soo seer niet en vreesden als ick, waren uyt het Werck geloopen, ende hadden haer verborgen in een hoeck van de Bain, ende passeerden daer den tijt met de Kaert te spelen. De voorsz Fran?ois de Student vont haer, ende seyde haer, datter twee Turcken beneden waren die van Duynkercken quamen, ende dat men Brieven voor haer hadde. Monsieur Caloen ende Saldens liepen terstont beneden, alwaer sy de twee Turcken vonden, die haer de Brief presenteerde, die van de Vader van Monsieur Caloen was. Hy was uyt der maten blijde, gelijck mede de Turcken waren, om datse ons alle in Argiers vonden: want het contract 'twelck de voorsz Turcken met onse Ouders gemaeckt hadden, was op die forme ghemaeckt, datse ons mosten leveren in wat Quartier van Barbaryen dat wy waren. Daer na brochten sy Monsieur Caloen ende Reynier Saldens in het Huys van een Turck Barber Assan, sijnde Schoon-Vader van Mostafa Iugles, die tot Brugge neffens vier andere in Gevangenisse was, om teghens ons verlost te worden. De Moeder ende Groot-Moeder van Mostafa waren seer blijde te verstaen dat hy noch in't leven was, ende dat hy wel haest in sijn Vaderlant soude moghen komen. Tot noch toe wiste ick gantsch niet van dit alles; want ick bleef arbeyden tot dat de Gardiaen permissie gaf dat yeder een sijn leven soude sien te winnen. Ick hadde goede appetijt, want het vvas na de middagh; derhalven hopende eenighe Potagie by de Ridder te vinden, volgens ons accoort als geseyt is, gaende uyt het Werck liep ick recht na de Bain toe, ende aldaer komende rescontreerde ick Fran?ois de Student voornoemt, die my seyde, Iacob ick hebbe goede tijdinghe voor u, vvelcke is dat gy geen Slaef meer en sijt: vvant daer sijn tvvee Turcken van Duynkercken gekomen, ende Monsieur Caloen ende Saldens sijn met haer uyt-gegaen. Hebbende soodanige ende soo aengename tijdingen, ende soo onvoorsiens, ghebrack'er vveynigh of dat ick niet van mijn selven viel, u versekerende dat ick geen honger meer en hadde: ick gingh terstont mijn twee Cameraets met de Turken soecken, die ick alle vier op de straet vonde. Soo haest als Monsieur Caloen my vernam, seyde hy tot de Turck, siet daer onse derde Cameraet Emanuel de Aranda. Ick vraeghde terstont de Turcken hoe mijn Ouders al voeren? Sy seyden my dat mijn Moeder van mijn ongeluck noch niet vviste, ende dat mijn Broeder vvel te passe vvas. Sy quamen met ons in de Bain, ende seyden de Gardiaen, dat hy ons niet meer soude laten arbeyden, door dien vvy vry vvaren.

Wy passeerden de rest van dien dagh door met groote blijtschap ende vrolijckheydt, drinckende met de Cameraets op de goede tijdingen: Maer wy dachten op het spreeckwoordt niet: Vreughde in Huys, droefheydt aende deure: 's Anderen daegs waren wy geresolveert den dagh te continueren in plaisier ende vrolijckheydt. Maer ontrent de middagh quam een Jode in de Bain, door ordre van de Vrouw van Alli Pegelin om ons te segghen, dat de Bassa ons wilde spreecken: Men brocht ons voor hem: Hy beval ons in een kleyn Vertreck van het Paleys te gaen, alvvaer eenighe Christen Jonghens ende Slaven vvaren: vvy vvaren op die plaets ontrent tvvee uyren sonder te vveten vvaerom, noch vvat de Bassa hebben vvilde: Ten laetsten saghen vvy komen de Hof-Meester met een stock inde Handt, seer straf seggende, Honden, vvie van u heeft na u landt geschreven om Turcken te hebben? vvaer op vvy antvvoorden, dat niemandt dervvaerts gheschreven hadde, maer dat onse Ouders dat ghedaen hadden sonder dat vvy het geweten hebben: Over vvelck antwoordt hy seer verstoort vvierde, ende gaf aen Monsieur Caloen ende my eenige seer herde slagen met de stock, seggende: Ick sal dese nacht noch komen u de Neus ende ooren af snijden, vvaer op Saldens antvvoorde, patientie, ende om dat antvvoort kreeg hy eenige slagen met de stock soo vvel als vvy, ende seyde ons: Gy sult soo niet eschapperen als gy meent, ghy sijt gheen Slaven van Alli Pegelin, maer vande Bassa, ende gy sijt aen Alli Pegelin maer geleent, ende de Bassa en begheert geen Turcken voor u rantsoen. maer daer moet gelt vvesen.

Dat vvas een questie op sijn Hooghduyts gesocht, als men seyt, gepractiseert door de boosheyt vande Vrou van Alli Pegelin in absentie van haer Man: want daer is een generale Wet over het gansche Lant 'twelck is onder de gehoorsaemheyt van den Grooten Heere, dat yeder Turck, van wat conditie hy soude mogen sijn, soo hy een Soldaet is, een Christen wat hy soude mogen sijn, mach vry maken, mits dat hy betale 'tgene hy gekost heeft, sweerende by het Hooft van den Grooten Heere, dat het is om een andere Turck die een Slaef by de Christenen is, te verlossen. Maer de Bassa gaf voor exceptie op die Wet, dat het selfde niet moet verstaen worden op sijne Slaven, om dat hy den Grooten Heere representeerde, die soodanige Wetten niet onderworpen is. Een dagh daer na schreven wy een Brief aen de Groot-Moeder van Mostafa in Spaensch door welcke Brief wy haer deden in't lange verstaen 'tgene in dese nieuwe gevangenisse was gepasseert, ende datse soude ghedencken dat haer Neef in handen van onse Ouders was, ende dat men op hem revengie soude nemen, van het ongelijck dat men ons dede. Dese Brief brachte de oude Vrou in groote bekommernisse. Sy quam terstont de Vrouw van de Bassa spreken, haer ernstigh biddende datse niet wilde toe-laten dat men ons soude qualijck tracteren: waer van de Vrouwe van de Bassa haer verseeckerde, van 't welcke de oude Vrouwe ons dede advijs geven, op dat wy niet souden bekommert sijn, ende oock door vreese diese hadde dat wy na Vlaenderen souden schrijven om de Turcken die daer gevanghen waren qualijck te tracteren.

Free books android app tbrJar TBR JAR Read Free books online gutenberg

Login to post a comment!